سلام دوست عزیز! التماس دعا!
اسماعیل تو کیست که باید برای اثبات بندگی ات ، قربان کنی؟
عید قربان، عید رهایی از تعلقات که فرا می رسد، فرصتی است برای فدا کردن اسماعیل وجود انسان، این را تو خود می دانی-هرچه هست و هرکه هست-که اسماعیل تو کیست؟ چیست ؟ مقامت ؟آبرویت؟ موقعیتت ؟ شغلت ؟ پولت ؟ خانه و املاکت ؟ ...؟ من فقط نشانه هایش را می گویم ، شاید این روز را بهتر دریابی !!!
آنچه تو را در راه ایمان ضعیف می کند، آنچه تو را در رفتن به ماندن می خواند ، آنچه تو را در راه مسئولیت به تردید می افکند، آنچه تو را به خود وابسته نگه داشته، آنچه دلبستگی اش نمی گذارد تا پیام عشق را بشنوی، تا حقیقت را دریابی ، آنچه تو را به فرار و توجیه و تأویل های مصلحت جویانه می کشاند و عشق به او، تو را از عشق ورزیدن به منبع لایزال آفرینش دور می کند. ابراهیم وار شده ای و ضعف اسماعیلی ات تو را بازیچه ابلیس می سازد!
در قله بلند شرفی و سرا پا فخر و فضیلت، در زندگی ات شاید تنها چیزی هست که برای بدست آوردنش ، از بلندی فرود می آیی و برای از دست ندادنش ، همه آنچه با اراده ابراهیمی بدست آورده ای ، از دست می دهی .
او اسماعیل توست! که ممکن است یک شخص باشد یا یک شیء یا یک حالت و وضع ویا حتی یک نقطه ضعف !!! عید قربان ، زمانی عید می شود که بتوانی ابراهیم وار ، اسماعیل وجودت را در قربانگاه عشق به قربان ببری.
(( عاشقان عیدتان مبارک باد ))
