سلام دوست عزیز! تبریک تبریک! تبریکی به بزرگی هر چه بندگی و عظمت سرسپردگی ...
باز هم آوای عرفاتیان و زمزمه مناجاتهایی که روح آدمی را جلا می دهد از راه رسید . روز عرفه نهم ماه ذیحجه در فرهنگ اسلامی مان مطلع عیدی بزرگ است که به واقع چنین مطلعی را هم می طلبد. عرفه که یادآور بانگ دعاست و درهای آسمان که باز باز شده ...
چه زیباست سر به سودای معبود سپردن و اطاعت فرمان حضرت دوست !
چه باشکوه است لحظات قربانی کردن بتهای ظاهرو باطن، به پای عشقی الهی و تکلیفی که سخت می نماید و در آخر نیز همسفرشدن با راهیان آسمان را با خود به دنبال دارد!
چه زیباست شیطان درون خویش را که هرگاه در لوای چیزی رخ می نماید، دربند اسارت کشیدن و از هر چه غیر دوست ، چشم پوشیدن.
چه شادی آور است بر زمین زدن کوله کوله تکبر که سدهای مسیر رستگاری اند !
عید قربان ، عید شرافت و از بند وابستگی ها و تعلقات رستن و ارج نهادن به کرامت انسانی و فرمان الهی است، روزی قربان کردن فرزند بود و روزی دیگر به مسلخ کشیدن هر چه وابستگی دیگر...
اطاعت محض از دستور الهی ، نقطه عطف آزادی بود در تاریخ اسارتها و بردگیهایی که با رنگ و لعاب و زرق و برق دنیای مادی، به هر شکلی جلوه می کرد .
آن روز که ابراهیم خلیل (ع) در کنار آبی ترین تصور رسالت خویش، به نمایشی به سرخی خون فرزند عزیزش فراخوانده شد، صحنه رقابت آسمان بود با زمین ...
حکایت قربانی کردن و در نقطه ای از زندگی و یا چه بهتر تمام زندگی، مشخص کردن فاصلة خود تا خدا، همچنان باقیست ...
روزی گفتیم، اسماعیل زندگی مان کیست که برای اثبات بندگی مان باید قربانی کنیم؟ فرزندمان؟ شغل و مقام و منصبمان؟ پولمان؟ ملک و املاک و... هر آنچه دیگر ... چه سوال سختی!!!! ، خوش بحال آنانکه این سوال را با سربلندی پاسخ داده و می دهند...
آری، حکایت اثبات بندگی هماره باقیست و خوش به حال آنانکه ، لحظه لحظه وابستگی های زنجیروار و مانع پرواز را قربانی می کنند و با هر نفس به سوی عشقی حقیقی بال می گشایند.
مبارک باد عید قربان ؛ نمادی از بزرگترین جشن بندگی و خلوص در پیشگاه حق تعالی ...
*همراهان عیدتان مبارک*
