رمضان ، دعوتی است به بازیافتن (( خود گمشده)) ، ندایی است برای توجه به خدای فراموش شده، ضیافتی است برای تناول از مائده تقوا و پایان این میهمانی خدایی، عید فطر است . عید توفیق بر طاعت و اطاعت ، عید توبه و تهذیب نفس، عید ذکر و یاد محرومان و رنج دیدگان ، و فطر ، چیدن میوه هایی است که از فطرت می جوشد، فطر سپاس نعمتی است که در رمضان بر دلها و روحها نازل می شود . پیروزی بر خصم درون است . جشنی روحانی که میثاقی دوباره است از سوی روزه داران و پروردگار کریمشان ، عید فطر شاید پاداش افطاری های خالصانه ای است که مهر قبولی با قصد قربت و پایان نامه دوره ایثار و گذشت بوده است ...
(( خداجویان ، در هر جای عالم که عید فطر را به شادی نشسته اید، عید بر کامتان گوارا و گوارا تر باد ))
